اصلا آدم که میاد شمال روحش شاد میشه! انصافا جاده شمالُ عشق! کی میگه نیست! اما متاسفم برای جاده ای که داره ساخت و ساز کنارش بیداد میکنه و این فضای بکر و زیبای الهی از بین می رود. باید برایش فکری کرد. این همه رستوران تو جاده با قیمت های گزافه و اعدادی که شمال شهر تهران هم پیدا نمیشه! یکم برنامه ریزی میخواهد
داشتم میومدم واقعا از آمل به این طرف لذت بردم! شنیدم منطقه ای هست در اطراف آمل که جای بسیار زیبایی است و کوهنوردها برای استراحت آنجا ایست می کنند . دلم خواست برای نوشتن کتاب حتما آنجا ایست کنم و صبر کنم و لذت ببرم. اما حیف که جاده میخواند مرا!
وقتی از تهران خارج شدم انگاه دنیا بهم داده شد. خدارا شکر میکنم جایی هست گاهی تفکر کنم. واقعا مازندران بهشت ایران است و برای این بهشت باید شکر کرد.
خدایا شکرت
