کلا اثاث کشی خیلی سخته! تا جایی که باید گفت نصف وسایل خونه را باید در اثاث کشی بریزی دور و جدید بخری تا خودش نابود نشه!
معمولا هر دو سه اثاث کشی یعنی هر دو سه سال جبرا وسایل را باید عوض کنی چون دیگر کارایی ندارد. اساسا این نوع انتقال وسایل هم برای خودش جای تامل دارد. سالهاست که در کشور ما دیگر مرسوم نیست افراد فامیل را جمع کنند و انتقال بار و اثاث بدهند بلکه با یک تماس تمام کارها هماهنگ! چیزی که برام جالب است اینکه! چطور می شود قانون حمل و نقل را گسترده تر کرد و برای این مسئله هم پیشبینی شود.
اکثر افرادی که وسایل را جابه جا میکنند و به بار بر معروفند، بیمه نیستند! خوب چرا نبایستی قوانین کارگری این هارا تحت بیمه ببرد و گروه های صنفی شرکت هارا مجبور کنند خدمات بیمه ای به کارگران خود بدهد. البته باید توجه کرد این ضعف در کارفرمایان است . آنها فکر میکنند که می توانند با سود بیشتر زندگی کنند اما نمی دانند با این کارشان ظلمی به این کارگرها می کنند. حقا و انصافا این کارگرها زحمت میکشند و خسه می شوند. بعضی از اینها با قد و قامت کوچکشان چیزی را بلند میکنند که پنج تا ورزشکارهم نمی تواند لحظه ای از جا بردارتش!
واقعا باید رسیدگی شود!
از بزرگترین معضلات اثاث کشی، انتقال حشرات خانه ی قبلی به خانه جدید است. به ویژه اینکه در بین این حشرات سوسک باشد!بله حتما پس از هر اثاث کشی یک دور سم پاشی نیاز است. البته باید تصور کنیم که خونه جدید فاقد سوسک و یا حشرات دیگر است در چنین شرایطی یکبار سم پاشی برای مدتی کفایت میکند.
یکی دیگر از مشکلات اثاث کشی اینکه نباید دیوار راه پله خونه جدید نابود شه! به ویژه اینکه خونه جدید تازه ساخت و نوساز باشه و صاحبخونه هم موقع اثاث کشی در منزل باشه! به عبارت دیگر فجیع ترین زمان اثاث کشی همین حمل و نقل در راه پله با حفظ شرایط بالاست!
حالا اثاث کشی تمام میشه! همه میروند! شام و ناهار های چند روز اینده هم خودش مصیبتی است! به ویژه اینکه اگر بدونی باید وسایل خونه را جابه جا کنی ی فصل امتحانات باشه!
در کل اثاث کشی در ایران سختٍ سخت!
