مام دنیا را در این چند روزه گشتم. همش را . هرچی تلاش کردم بدونم این گرهی که در مقابلم قرار گرفته با چه چیزی باز می شود، چه کلیدی دارد پیدا نمی کردم. از عالم تا عامل پرسیدم. هر توسلی فکرش را کرده باشم انجام دادم. نشد که نشد!
یک دفعه وصیت نامه یک شهید را مطالعه کردم و بدون هیچ ارتباطی این جمله را دیدم « من کان لله، کان الله له» واقعیت اینکه پیدا کردم. کلیدی که چندماه است دنبالش می گردم پیدا شد.
چه زیبا امام روح الله عزیزمان فرمود « پنجاه سال عبادت کردید خدا قبول کند، یک بار یکی از این وصیت نامه شهدا را بگیرید و مطالعه کند»
واقعیت اینکه، شهدا نه تنها درد را فهمیدند، بلکه درمان را هم یاد گرفتند.............
من کان لله کان الله له.....
