دخترم مرح دیاب
سلام،
امروز که شنیدم شهید شدی، قلبم ناراحت شد. حقیقتش این است که تو در ایامی شهید شدی که مادرمان زهرای مرضیه شهید شده است. مرح عزیزم، دخترم تو در حصری شهید شدی که دنیا برای فلسطینی بودنت به وجود آورد و نگذاشت یک کودک درمان شود. نمیخواهم بنویسم اگر تو اروپایی بودی الان جهان عزادار می شد. نه می خواهم بنویسم دخترم سلام مرا به مادر شهدا حضرت زهرا برسان.
مرح عزیزم، یاد و نامت همیشه زنده است. یاد تو نام تو، بر قلب من نشسته است. مرح عزیزم، تو چون مسلمان و فلسطینی بودی شهید شدی و معتقدیم آن عالم دخت مکرمه سرو بهشتیان، حضرت رقیه به استقبالت خواهد آمد. اگر ایشان را دیدی سلام محبینش را به ایشان منتقل کن و عرضه دار: « انتقام همه شمارا خواهیم گرفت و نخواهیم گذاشت صهیونیست ها لحظه ای آرامش داشته باشند» .
یقین کنید هر روز بیش از گذشته کینه و نفرت و عنادمان نسبت به صهیونیست ها و رژیم اشغالگر قدس بیشتر می شود. دندان به دندان می فشریم و با این کینه روزمان را شب و شبمان را صبح میکنیم. به امید آنکه پرچم لا اله الا الله را بر تمامی مناطق فلسطین برافرازیم.
مرح عزیزم، دیدن تو در آن دنیا بدون آغشته شدن به خون مبارزه با این رژیم اشغالگر ظلمی بر تمام بشریت است.
انا لله و انا الیه راجعون.....
#امیر_مسروری
94/12/1
