روضه خوانی رسمی است که از همان روز عاشورا واقع شده است. روضه را می خواندند تا حادثه ی عاشورا فراموش نشود و حرکت سیاسی اهل بیت ادامه پیدا کند. در روضه حرکت حسین بن علی علیهما السلام به نمایش در می آمد و اساس آن پرداختن به چرایی وقوع بوده است.
اما امروز روضه چه جایگاه و نقشی دارد؟
داستان سرایی ها و نقل به مضمون ها و زبان حال جای واقعیت های تاریخی را گرفته و چنان زیبا مداح حسین را در قتلگاه سر می برد که شمر بن ذی الجوشن لعن الله علیه نمی توانست این چنین جنایت خودش را به تصویر بکشد.
روضه خوان و روضه خوانی ماموریتش نشان دادن حرکت امام حسین برای دفاع از آزادی و حریت انسان است اما دریغ از آنکه حسین علیه السلام را در این منظومه نشان دهند. دریغ از اینکه بخواهند به این بخش از امام حسین بپردازند.
شده است گفتگوهایی که برای یک دانه از آن هیچ سندی در تاریخ وجود ندارد و اگر اعتراض کنی می شوی ضد حرکتی که آنها به اهل بیت متصل می کنند و اگر ماه حرام نباشد قتلت واجب! و دیه هم که به کافر تعلق نمی گیرد.
روضه خوان مسیر حرکتی را به تصویر می کشد که حسین بن علی علیهما السلام از حمله به کاروان معاویه برای عهد شکنی های او انجام داد تا روز عاشورا و حتی اربعین را به تصویر می کشد و حرکت ثارالله را نشان می دهد. روضه خوان این چنین وظیفه داشت.
اما در شرایط حاضر روضه خوانی نه منظومه دیدن بلکه جزئی دیدن است. مثلا روضه خوانی الان موفق است که بتواند احتمالات مختلف یک فرآیند نبرد را به پیش ببرد! مثلا تصور کند فلان واقعه با چند وجه رخ داده و هر وجه را در یک مراسم بگوید !!!!
فلسفه ی روضه خوانی نشان دادن حرکت حسین بن علی و چرایی تنهایی این امام در این مسیر بود. روضه خوان تصویر ساز منظومه ی حرکتی امام حسین بود نه سازنده ی فیلم که بایستی دکوپاژ را چنان دقیق بسازد که تصویری از دستش در نرود. هنر روضه خوانی هنر نمایش منظومه بود نه سازندگی!
خدایا در این شبها فهم اصیل روضه خوانی را به همه ما عنایت فرما.
خدایا حرکت حسین بن علی علیهماالسلام برای صیانت از دینت و اسلامت بود. این حرکت را از خرافات. زشتیها و پلیدی ای که بعضی ها می خواهند به آن بچسبانند دور نگه دار.
