👈گفتمان اصلاح طلبی گفتمان زائیده یک گفتمان دیگر است. گفتمانی که اکثر افرادش در دهه 60 خود را «خط امامی» می دانستند و به طرف مقابل هر نوع برچسبی را روا میپنداشتند!
اصلاح طلبان تصور نمی کردند روزگاری از سوسیالیست نگری در اقتصاد که اگر لحظه ای به آن انتقاد می شد، مخالفانشان را لیبرال می نامیدند، امروز برای سیاست های درای باز و حضور در سازمان تجارت جهانی و بسیاری از فعالیت های اقتصاد لیبرالی سرو دست بچرخوانند! مجموع یک کلمه اصلاح طلبان گردش صد به منفی صد داشتند.
بعد از شکل گیری دوم خرداد و فرآیند خروج از حاکمیت در مجلس ششم، پاسخ های پی در پی مردم نسبت به اصلاح طلبان منجر به خروج آنان از گردانه رقابت و حضور در فعالیت های نظام بودند. «نه» مردم در انتخابات 84 به هرآنچه اصلاح طلبان تلاش میکردند هنوز از ذهن ها نرفته است. این نه چنان بزرگ بود که حتی عالیجناب سرخپوش اصلاح طلبان ( آنچنان فضای روانی علیه رئیس دولت پنج و ششم ایجاد کرده بودند که وی در ظاهر اصلاح طلبان منفورترین فرد ممکن بود) را هم حذف کرد!
👈اصلاح طلبان این بار با همه سعیشان در انتخابات 94 شرکت کردند. چند نکته حائز اهمیت است:
🔹1. اصلاح طلبان با گروه هایی ائتلاف کردند که در تفکر و منش با آنان بسیار مفارقت دارند تا موافقت. در واقع اصلاح طلبان دوباره در حال دگر دیسی جدیدی هستند و معلوم نیست این بار از لیبرالیسم! به چه ایسم دیگری تغییر موضع دهند.
🔹2. رد صلاحیت کاندیداهای مشخص و تراز اصلاح طلبی که همگی آنان در فتنه یا فعالیت مجلس ششم نقش برجسته ای داشتند، موجب شد اصلاح طلبان نوع ایست پیدا کنند. از سوی دیگر نمیخواهند قدرت طلبی نسل اول اصلاح طلبی را هم نادیده بگیرند. به حدی این قدرت طلبی مشخص است که نسل اولشان حتی حاضر نیست گروهی از حزب ندا ( نسل دوم اصلاح طلبی) پا بگیرد و هرچه مهمات رسانه ای داشتند! مصروف این حزب نوپا کردند. و حتی به آنان گفتند حق استفاده از نسل دوم ندارید!
🔹3. گفتمان حال حاضر اصلاح طلبی به یک خلاء فکری و بی کارکردی رسیده است. به نوعی که می توان مطمئن بود اصلاح طلبان نمی توانند آن را به نسل جدید منتقل کنند و اگر هم منتقل کنند تا زمانی که نسل اول زنده است اجازه نفس کشیدن ندارد! معلوم هم نیست چرا این انتقال برایشان اینقدر سنگین و سخت است!!!
👈البته باید گفت بزرگترین مشکل موجود در اصلاح طلبان سعی بیش از حد بر دو قطبی سازی انتخابات و هیجان سازی از آن برای تاثیر گذاری غیر واقعی بر مخاطبان است تا بدین صورت راحت ترین شکل ممکن بتوانند هیجانات جوانان پر شور در انتخابات که اکثرا رای اولی هستند ( قریب به 4 میلیون رای) را در صندوق خود بریزند. این ریختن نه از روی ایجاد گفتمان بلکه هیجان است. سند این ادعاهم نه گفتن ها و شعار عبور از خاتمی در اخرین سخنرانی وی در روز 16 آذر ریاست جمهوری اش است.
👈میتوان با برداشت های منطقی این موضوع را هم تایید کرد کسانی که شاید در انتخابات 76 به خاتمی بر اساس هیجانات رای دادند بعد از یک بلوغ سیاسی کامل در انتخابات 84 از اصلاح طلبی عبور کردند. همانطور که در قبل تر از انتخابات 84 در سال 82 از مجلس ششم عبور کردند.
💬👈فقط یک جمله « گفتمان اصلاح طلبی» دیگر در سطح نخبگانی جای ندارد و خود اصلاح طلبان هم این را می دانند!
