من کان لله، کان الله له!

مام دنیا را در این چند روزه گشتم. همش را . هرچی تلاش کردم بدونم این گرهی که در مقابلم قرار گرفته با چه چیزی باز می شود، چه کلیدی دارد پیدا نمی کردم. از عالم تا عامل پرسیدم. هر توسلی فکرش را کرده باشم انجام دادم. نشد که نشد!

یک دفعه وصیت نامه یک شهید را مطالعه کردم و بدون هیچ ارتباطی این جمله را دیدم « من کان لله، کان الله له» واقعیت اینکه پیدا کردم. کلیدی که چندماه است دنبالش می گردم پیدا شد. 

چه زیبا امام روح الله عزیزمان فرمود « پنجاه سال عبادت کردید خدا قبول کند، یک بار یکی از این وصیت نامه شهدا را بگیرید و مطالعه کند»

واقعیت اینکه، شهدا نه تنها درد را فهمیدند، بلکه درمان را هم یاد گرفتند.............

من کان لله کان الله له.....

ویژه خواری ممنوع!

زمانی که رهبری معظم انقلاب سخن از حق الناس بودن تشکیک در سلامت انتخابات فرمودند, نکته ای قابل تحمل و مهمی از حقوق مردم بر دولت و مردم بر نخبگان را تعریف کردند. ایشان به صراحت کسانی که در انتخابات تشکیک میکنند را افرادی دانست که نسبت به حق الناس بی توجه اند. در چنین شرایطی افرادی که با فشار و یا فضاسازی رسانه،  از عنوان سازی تا حمله به شورای نگهبان برای مقابله با نظارت دقیق این شورا و نیز تخریب وجهه ی (برابری همه در برابر قانون ) را مورد خدشه قرار میدهند نوعی نگاه سیستماتیک به ویژه خواری را تئوریزه میکنند. در واقع این افراد به اعتماد عمومی نسبت به سلامت انتخابات و عدالت فقها و اعضای شورا نگهبان خدشه وارد میکنند. در این شرایط مدعیان به ظاهر رای مردم علاوه بر اینکه حق الناس مرتکب شدند، خسارت های فراوانی نیز به وجود آوردند. در چنین شرایطی بزرگترین ضربات و خسارت ها از سوی همین ویژه خواران مشاهده می شود. 

از سوی دیگر زمانی که این افراد خود را مدعی قانون مداری و در مراتب بعدی حافظ قانون اساسی یا قوه ی مقننه و نظام قانونی میدانند چگونه میتواند مدافع این ادعاهای شاخدارشان باشند. جمع میان ویژه خواری و قانون مداری جمع میان روز و شب است.

میم.الف

غیرت هم خوب چیزی!

داشتم فکر میکردم چرا بعضی ها فقط ادعای غیرت می کنند! و وقتی هم یک اتفاق در این جهان می افتد انقدر هم رگ گردنشون دراز میشه که باید بشینی و ببینی . واقعیت اینکه وقتی خبر منتشر شد بخاطر اینکه خانم #شیخ_زکزکی کشف حجاب نکرد، دستگیرش کردند و بستن به گلوله! یاد یک موضوعی افتادم. یاد افرادی افتادم که وقتی روضه ی حضرت زهرا می خونند، داد می زنند یا لیتنا کنا معک . و فریاد مادر مادرشان فلک را پر میکند. یاد کسانی افتادم که این همه شعار می دهند و راحت شب میخوابند. آره عزیزم بایدم راحت بخوری. بخاطر اینکه ما اینجا نشستیم اما فرزندان مکتب خمینی کبیر اون طرف دنیا دارند برای ماها جون میدهند! به قول دوستی ایکاش یک مقدارش را میگذاشتیم و صادر نمی کردیم که مجبور باشیم تو بعضی جاها وارد کنیم! وقتی بچه های مقاومت عراقی می بینیم که خودش مجروح! فرزند 17 سالش تو جرف الصخر مجروح شده! دو فرزند کوچکترش تو خط پدافندی هستند و میپرسم : فلانی شغلت چیه ؟ با افتخار میگه فلاحم! چیزی جز مکتب امام نمی بینم. وقتی تو سوریه و لبنان افغانستان حتی خیلی جاهای دیگه، تصویر می بینم از مجاهدت انقلابی هایی که بدون مزد دارند فدای انقلاب اسلامی می شوند. اصلا می دونید امامین انقلاب اسلامی با جهان چه کردند!؟ فقط یک کار، به جهان گفت بیدار شید و ببینید و حرکت کنید. همین. یاد داد رو پاهای خودشان بایستند. نگاه به سید مقاومت لبنان کنید. نگاه به خیلی های دیگه کنید. فرقی هم نداره شیعه باشی یا سنی. اصلا تو مکتب خمینی، فریاد علیه استکبار مرز نمیشناسه. بیاییم همت کنیم کاری برای مردم مظلوم نیجریه انجام بدیم! چه ایرادی دارد! بخدا ثواب هم داره!

بازخوانی یک پیام از امام خمینی ره :

یک کلمه دیگری هم عرض کنم که بعضی اشخاصی که به نظر انسان می‏آید مغرض هم نیستند، به نظر انسان می‏آید که متدین هم هستند، اینها صحبت می‏کنند از اینکه اصلاح چرا نمی‏شود، بیایید اصلاح بکنید، جوانها تا کی کشته بشوند.

اینها هم دیدشان ناقص است. اینها توجه به این ندارند که ما در این وقتی که هستیم، با این وضعی که هستیم اگر چنانچه، پیشنهاد صلح را قبول بکنیم و ما بنشینیم پشت میزی که صدام یک طرفش نشسته، آقای رئیس جمهور ما هم یک طرفش نشسته، دنیا به ما چه می‏گوید؟ اسلام به ما چه می‏گوید؟ عراق به ما چه می‏گوید؟ ایران به ما چه می‏گوید؟ یک کسی که چهار سال است، پنج سال است ـ عراق که چندین سال است ـ چهار پنج سال است گرفتارش هستیم که هر چه توانسته کرده، هر چه توانسته، اگر کاری نکرده باشد نتوانسته، والاّ آنچه توانسته این عمل کرده و هرچه هم بتواند عمل می‏کند و بعدها هم هر چه بتواند عمل می‏کند، ما این را مهلتش بدهیم و بنشینیم با او صلح بکنیم، «آقا! خوب، بسیارخوب شما تشریف ببرید دیگر به کشور خودتان و بروید و فلان، و ما هم برویم سراغ کار خودمان». این با عزت اسلام نمی‏سازد. با شرف انسان نمی‏سازد. این نمی‏شود که یک همچو مطلبی بگوییم. آقایان اشتباه می‏کنند، خیال می‏کنند که خوب، حالا ما جوان دادیم، من هم می‏دانم که بسیار ما خسارت دیدیم، بسیار ما جوان دادیم، لکن صلح کردن با یک کسی که بعدش خنجر را از پشت محکمتر خواهد زد، این یک صلح شرافتمندانه است؟ یک صلح عقلایی است؟ و عجب این است که بعضی آقایان می‏گویند که چنانچه آنها آمده بودند توی کشور ما، ما تا فرد آخر جوانهامان را می‏دادیم. خوب، این آن ملی‏گرایی است که اسلام مخالف با آن هست مگر ما اسلام را کمتر از ملت خودمان می‏دانیم؟ اسلام را کمتر از کشور خودمان می‏دانیم؟ ما برای اسلام داریم فکر می‏کنیم. ما ملت عراق را با ملت خودمان جدا نمی‏دانیم. ملت عراق همانی است که الآن از ما هم آنجا، بسیاری علمای ما هم در آنجا هستند، کسان دیگر از ما هم هست. ما و آنها جدا از هم نیستیم. 

#روضه یا مکاشفه!

روضه خوانی رسمی است که از همان روز عاشورا واقع شده است. روضه را می خواندند تا حادثه ی عاشورا فراموش نشود و حرکت سیاسی اهل بیت ادامه پیدا کند. در روضه حرکت حسین بن علی علیهما السلام به نمایش در می آمد و اساس آن پرداختن به چرایی وقوع بوده است.

اما امروز روضه چه جایگاه و نقشی دارد؟

داستان سرایی ها و نقل به مضمون ها و زبان حال جای واقعیت های تاریخی را گرفته و چنان زیبا مداح حسین را در قتلگاه سر می برد که شمر بن ذی الجوشن لعن الله علیه نمی توانست این چنین جنایت خودش را به تصویر بکشد. 

روضه خوان و روضه خوانی ماموریتش نشان دادن حرکت امام حسین برای دفاع از آزادی و حریت انسان است اما دریغ از آنکه حسین علیه السلام را در این منظومه نشان دهند. دریغ از اینکه بخواهند به این بخش از امام حسین بپردازند.

شده است گفتگوهایی که برای یک دانه از آن هیچ سندی در تاریخ وجود ندارد و اگر اعتراض کنی می شوی ضد حرکتی که آنها به اهل بیت متصل می کنند و اگر ماه حرام نباشد قتلت واجب! و دیه هم که به کافر تعلق نمی گیرد.

روضه خوان مسیر حرکتی را به تصویر می کشد که حسین بن علی علیهما السلام از حمله به کاروان معاویه برای عهد شکنی های او انجام داد تا روز عاشورا و حتی اربعین را به تصویر می کشد و حرکت ثارالله را نشان می دهد. روضه خوان این چنین وظیفه داشت.

اما در شرایط حاضر روضه خوانی نه منظومه دیدن بلکه جزئی دیدن است. مثلا روضه خوانی الان موفق است که بتواند احتمالات مختلف یک فرآیند نبرد را به پیش ببرد! مثلا تصور کند فلان واقعه با چند وجه رخ داده و هر وجه را در یک مراسم بگوید !!!!

فلسفه ی روضه خوانی نشان دادن حرکت حسین بن علی و چرایی تنهایی این امام در این مسیر بود. روضه خوان تصویر ساز منظومه ی حرکتی امام حسین بود نه سازنده ی فیلم که بایستی دکوپاژ را چنان دقیق بسازد که تصویری از دستش در نرود. هنر روضه خوانی هنر نمایش منظومه بود نه سازندگی!

خدایا در این شبها فهم اصیل روضه خوانی را به همه ما عنایت فرما. 

خدایا حرکت حسین بن علی علیهماالسلام برای صیانت از دینت و اسلامت بود. این حرکت را از خرافات. زشتیها و پلیدی ای که بعضی ها می خواهند به آن بچسبانند دور نگه دار.

بیایم #عاطف باشیم!

داشتم فکر می کردم آن هایی که روزگاری شعار نه غزه نه لبنان می دادند اگر روز عاشورا بودند چه می کردند!؟

یقین دارم اگر حسین بن علی علیهما السلام امروز بود می خواست فریاد وا اسلاما سر بدهد و انا لله بگوید برای اسلامی می گفت که در برابر ظالمین صهیونیستی سکوت می کنند!

حالا نمی دانم آنها در روز عاشورا چه می کردند اما می دانم حسین علیه السلام امروز ندای مرگ بر شیطانش بر دولتی بود که بیشترین ظلم را می کرد. حسین علیه السلام سلاحش را بر روی کسی می گرفت که بزرگترین دشمن بشریت است.

حتما اگر میخواست تولی و تبری کند برائتش را عملی نشان می دهد. نافی ظالم بود. او به ما یاد داد زمان شناس باشیم به ما یاد داد علاوه بر زمان شناسی، زمان پذیر باشیم یعنی در زمان خاص حاضر باشیم. او یاد داد علاوه بر زمان شناسی و زمان پذیری، عطف زمان باشیم. یعنی زمان را بعد از خودمان و قبل از خودمان تقسیم کنیم. انقلاب اسلامی این چنین بود. قبل از انقلاب و بعد از انقلاب اسلامی. یعنی زمان را به او دو قسم قبل و بعد تقسیم کرد. از این بعد اگر مسلمان بودیم و حرکتی کردیم و توانستیم زمان را به قبل و بعد از حرکتمان تقسیم کنیم حسینی زیستیم.

حالا گاهی باید حسینی بمیریم. حسینی مردم هم برای خودش جالب است. گاهی تا آخرین لحظه زیست کاملا تشابهی مو به مو و نعل به نعل با حسینی بودن ندارد اما حسینی می میریم. این دیگر تصمیم است. یعنی همان زمان شناس زمان پذیر عاطف! حر بن یزید ریاحی علیه السلام این چنین بود. حر عاطف شد. عاشورا را حر عطف کرد به قبل از خودش و بعد از آن. اساسا هر یک از یاران حسین هم همینطور بودند. زهیر، سعید بن عبدالله حنفی ، عباس و... همه عاطف بودند. 

هئیت سیاسی

می گویند چرا هیئت را سیاسی می کنید. آقا کی گفته است باید در هیئت از سیاست حرف زده شود. ببینید اهل بیت سیاسی نبودند! روضه ی حسین را سیاسی نکنید. اصلا بدتر از آن اهل بیت دیگر را هم سیاسی نکنید. بابا قبول حسین بن علی علیهما السلام سیاسی بود خوب امام زین العابدین که دیگر سیاسی نبود، از اسمش مشخص است اصلا فضای کار سیاسی نداشت...... و قس علی هذا

اما کیست که نداند هیچ امام نیست که کار سیاسی نکرده باشد. نداریم . به واقع نداریم کسی امام بوده باشد و فعالیت سیاسی نداشته باشد. اگر امام سجاد در همان محراب عبادتش فقط مشغول ذکر میان خود و خدایش بود و از فعالیت سیاسی برون کشیده بود که شهید کردن این انسان بزرگ و معصوم معنایی ندارد. تازه جامعه را هم به آن سمت می برد و طاغوت راحت تر فعالیت می کند. برعکس امام سجاد آنقدر نفی طاغوت و نفی دستگاه ظالم کرد و در دفاع از مظلوم حاضر بود که حکومت فهمید این امام همام پایه های حکومتش را فروخواهد ریخت. بهترین روش این سیاسی بودن هم اوجش در مراسم های اباعبدالله برگزار می شد. 

بعضی ها فکر میکنند خوب در این مراسم عده ای جمع می شدند تا بگویند حسین تنهاست واویلا!!! یا اینکه بگویند من مست حسینم! چه روضه ای میخواندند که پایه های حکومت دشمنان لرزه می افتاد و مجبور می شدند اهل بیت را به شهادت برسانند. یعنی روضه ی حسین حکومت ساز و حکومت برانداز بود.

اگر از این نگاه به هیئت فقط بنگریم بماند فلسفه ی عاشورا و قیام اباعبدالله خواهیم دید کسانی که مدعی دروغ غیر سیاسی بودن هیئت هستند درصدی معارف اهل بیت را ندیدند یا همان راهی را می روند که دشمنان اهل بیت می روند. دشمن بودن صرفا شمشیر کشیدن نیست. سکوت در برابر ظلم هم شریک جرم ظالم است.

اساسا سیاسی ترین نقطه ی زندگی امام سجاد را باید در همین ادعیه ی معروف صحیفه سجادیه جستجو کرد. حالا الان وقت نیست ان شا الله به مناسبت بحث خواهیم کرد. اما واقعا خطبه ی حضرت امام سجاد در برابر دستگاه یزید بسیار مهم است. اینکه حضرت استفهام های مکرر اقراری می نمود برای آن بود تا نشان دهد هدف قیام چه بوده است.

وگرنه صرف برگزاری عزاداری برای امام حسین که مستحب نیست. یزید هم در غم و شهادت اباعبدالله! ( جالب است قاتل امام برای امام ) مراسم عزاداری گرفت. مراسمی برای حسین بن علی علیهما السلام مستحب است که مسلک و مرام و دیدگاه حسین در آن معنا شود. فلسفه ی قیام بحث شود. در چنین شرایطی هیئت هیئت است. کیست که نداند اصلا خبر از کوفه یعنی خبری که بعد از داستان بی ابرویی ابن زیاد در برابر سخنرانی شیر زن کربلا دستگاه بنی امیه را گرفت، یزید ترسید و فهمید باید کاری کند مردم باورهای درست شده شان در مورد حکومت طاغوت از بین نرود. حتی امام را در خرابه نگه می داشتند تا مردم نبینند. این چنین است که اگر هیئت سیاسی نباشد می شود هیئت یزید! هیئت یزید صرفا به درد یزیدیان می خورد و خبری از حسین بن علی نیست و بیشتر برای تطهیر خاندان بی امیه است تا نمایش شجاعت و عزت حسین بن علی. حسین در کربلا فرمود هیئات من الذله و ما با هیئت غیر سیاسی می خواهیم او را از عزت دور کنیم.کاری که دشمنان او در کربلا قصد داشتند با این امام انجام دهند. 

پ.ن :شما کاری به سیاست نداشته باشید و سیاست کثیف است شعار عمربن سعد برای بیعت گیری بوده است

سوال اینجاست!

مگر نگفتن حسین بن علی، خارجی است و اورا با تهمت به شهادت رساندند. حالا اورا شهید کردند و سرهای اطهر این ابدان مطهر را هم با ددمنشی جدا کردند، خوب چرا این وسط سر کودک بریدن! چرا اسیر بردند. چرا بر ابدان مطهر با اسب تاختن؟ چرا این چنین رفتار کردند که در تاریخ کم پیداست. چه شده بود که خواستند با حسین بن علی این چنین انجام دهند؟

برای تاریخ می خواستند عبرت سازی کنند؟ میخواستند بگویند حسین را کشتیم اما اتفاقی برای حکومت ما نیفتاد؟

خیر اینها دلایلی است شاید در کنار آن بزرگانی بر حرام خواری و حرام زادگی دشمنان هم ادله بیاورند که این نیز هست، اما دلیل چه بوده است؟ چرا دشمنان حسین بن علی این چنین کردند؟

جوابی که باید آن را در همین یک بند پیدا کنیم :

دشمنان میخواستندبگویند این « ان تنصروالله ینصرکم » که شما مدعی اسلامیت آن هستید کجاست؟ چرا خدایتان کمک نمی کند. آن ها دشمنیشان با حسین نبود با خدای حسین بود. دشمنی با خدای او داشتند و برای این عاشق خدا را سر بریدن. حالا بعدا مینویسم چرا این حسین این چنین با او رفتار شد. چه اقدامی انجام شد که حسین را این چنین به شهادت رساندند. 

یادمه ابن ابی الحدید نقلی دارد که معاویه وقتی اذان را شنید و این بخش از اذان که شهادت بر رسول الله دارد معاویه برافروخت و گفت : این محمد چه کرده است که باید اسم او تا ابد باشد ( نقل مضمون ) و اینجاست ابن ابی الحدید حکم تکفیر و خارجی بودن معاویه را می دهد

دشمن از حسین میخواست استفاده کند و تفکر مرجئه را ترویج کند. همین تفکری که الان دشمنان اسلام ناب در منطقه دنبال میکنند. تفکری که نباید در بربار جائر و ظالم ایستاد و مقابله کرد. بگذاریم خدا خودش درست می کند. کسانی که قبل از انقلاب به امام راحل می گفتند آقا با چه مجوزی میخواهی این حکومت را کنار بزنی! شاه شیعه! مگر می شود. ؟؟؟

حسین شناسی درسی است که باید سالها آن را در مکتب عباس شناخت. همانطور که پیامبر شناسی را باید سال ها در مکتب علی بن ابی طالب شناخت. 

خواستند آبرو بری کنند! نشد.

شب تاسوعا معمولا روضه خوان ها رسمشان این است برای عباس بن علی روضه بخوانند. مردی که در کربلا نشان داد از علی آموخت بصیرت داشته باشد. 

چند سال اخیر روضه خوان هایی صرفا به جمال او بسنده کردند و به عظمت او نپرداختند. او یاد گرفت برای امامش یاور باشد. باید بگویند چرا اصلا امان نام آوردند؟ چرا ایشان امان نامه نپذیرفت؟ چه حرکتی در بربار طمع ورزی دشمنان انجام داد و ده ها سوال دیگر!

اما شاید یک چیز این وسط خالی باشد بیانش. دشمن می دانست عباس بن علی کیست و اساسا عباس آدم امان نامه پذیرفتن نیست. عباس آدمی نبود که بخواهد امان نامه قبول کند. اما دشمن می خواست آبرو بری کند. دشمن می خواست تبلیغات مسموم خودش را انجام دهد. دشمن می خواست نشان دهد عباس را توانست هدف تبلیغات خودش قرار دهد اما با تدبیر و بصیرت های عباس در روز بعد، تاریخ گواه این خدعه دشمن شد

آگر نبود روضه ی وفاداری حضرت، اگر نبود مجالس عزای حسین بن علی الان منحرفان، عباس بن علی را با کینه ای که از او داشتند تحریف می کردند. همین کاری که الان دارند بعضی ها صرفا به جمال پردازی ها انجام می دهند>

این که اینقدر اهل بیت توجه داشتند به روضه خوانی های دقیق برای شهدای کربلا، بعضی از منقولات دقیق بود همین خنثی سازی هاست. سوالی که باید بعدها به آن کامل پاسخ داده شود

پ.ن : عباس را زمانی خواهیم شناخت که تبلیغات دشمنان او را بشناسیم. و این جاست که باید تدبیر داشت و با بصیرت به اطراف نگاه کرد و دید آیا هر آنچه دشمن می گوید و انجام می دهد صحیح است یا مخلوط حق و باطل برای اغفال ملت. گاهی دشمن یک دفعه به ظاهر دلسوز می شود و ما نیز اغفال این دلسوزی را می خوریم! اینجاست که باید عباس وار تبلیغات دشمن را خنثی کنیم. 

عشق علیه السلام

🌀 به صحرا بنگرم صحرا ته وینم

 به دریا بنگرم دریا ته وینم

 بهر جا بنگرم کوه و در و دشت

 نشان روی زیبای ته وینم

📛 بابا طاهر با این شعر کامل توحید را وصف کرد یاد یک روایت زیبا افتادم

من طلبنی وجدنی و من وجدنی عرفنی و من عرفنی احبنی و من احبنی عشقنی و من عشقنی عشقته و من عشقته قتلته و من قتلته فعلی دیته!

بابا طاهر اگر پیدا می کرد و طلب واقعی می کرد یقینا از این دنیا این چنین باید می رفت. حسین بن لی این چنین خدای خودش را طلب کرد و عشق بازی کرد. حسین عاشق خدای خودش شد. اینجاست که خداوند اورا خرید. خرید تا برای همیشه ثارالله باشد. برای همیشه خونی باشد که جوشش انسان هارا بیدار می کند. حسین به همه آموخت زندگی کنیم اما عاشق باشیم. توحید را به ما آموخت.

چه زیبا خواهرش فرمود : مارایت الا جمیلا

همه چیز صحنه ی عاشورا جمیل بود. همه اش عشق بازی بود. چه عشق بازی کرد این امام عزیز با خدای خودش. چه عشقی کرد وقت قربانی کردن علی اکبرش.

حسین به همه عشق آموخت و عشق مدیون حسین بن علی است تا ابد

❤️ حسین عشق را مدیون خودش کرد. همین